Urine

Normaal gezien heb je in de urine bijna geen bloed -of ettercellen. Als een steen loskomt uit de nier en op weg gaat naar de plaats zal hij langs de wanden van de urinewegen schuren. De wanden van de urinewegen bestaan uit slijmvlies dat erg kwetsbaar is. Zo zal de niersteen het slijmvlies lichtjes kwetsen en een lichte bloeding veroorzaken. De hoeveelheid bloed die bij deze bloeding vrijkomt, is vaak erg weinig. Met het blote oog is dit niet vaak waar te nemen: men spreekt van microscopische hematurie. Bij patiënten die bloedverdunners nemen of bij patiënten met een erg grote steen en soms ook bij patiënten met een erg banaal steentje kan het voorkomen dat de patiënt toch bloed, soms veel, opmerkt.

Een kleine hoeveelheid ettercellen, witte bloedcellen, is soms ook terug te vinden bij het onderzoek van de urine. Als je echter meer witte dan rode bloedcellen in het urine-onderzoek vindt heb je wellicht eerder te maken met een nierontsteking of een blaasontsteking. In dat geval, of bij twijfel, zal de arts antibiotica bij de behandeling geven. De urine wordt dan meestal gekweekt in het laboratorium. Na een, twee, soms drie dagen is dan geweten of er een bacterie in de urine zit.