Radiografie ?

Een klassieke radiografie is jarenlang het voorkeursonderzoek geweest voor het opsporen van nierstenen. Er was gewoonweg geen ander onderzoek beschikbaar. Met de komst van CT-scan is het gebruik van radiografie om een niersteen te diagnosticeren wat in de verdrukking geraakt.

Urologen gebruiken klassieke radiografie echter nog steeds in de behandeling van nierstenen. Als met een CT-scan de diagnose van een niersteen gesteld is, dringt zich immers de vraag op met welke behandeling de steen zal geëlimineerd worden.

Als er bijvoorbeeld gekozen wordt om met de niersteenvergruizer te werken zal de uroloog willen weten of de steen te zien is op een klassieke radiografie. Om met een niersteenvergruizer te mikken op een niersteen wordt in veel gevallen immers gebruik gemaakt van scopie. Scopie is een afkorting voor radioscopie of doorlichting met X-stralen.Als een steen geen kalk bevat zal hij niet zichtbaar zijn met radioscopie.

In dat geval zal het mikken op de steen met de niersteenvergruizer enkel mogelijk zijn als er contrast gegeven wordt net voor de behandeling of zal de uroloog gebruik moeten maken van een niersteenvergruizer met een ingebouwd echografietoestel.

Daarom wordt er vaak, voor er gestart wordt met de niersteenvergruizer en de diagnose vast staat met CT-scan, toch nog een klassieke foto genomen. Deze radiografie dient om enerzijds te weten of zo een steen kalk bevat en anderzijds als vergelijkingspunt om de efficiëntie van de behandeling te controleren op de controle afspraak.

Een klassieke radiografie is dan ook vooral een instrument om de efficiëntie van de behandeling te controleren. Als je eenmaal weet dat er een steen zit, kan je immers met de radiografie de opvolging voldoende betrouwbaar verrichten. Uiteraard kan je dit nog veel beter met een CT-scan. Een CT-scan geeft echter veel meer blootstelling aan X-stralen en om dit te vermijden wordt nog steeds gebruik gemaakt van klassieke radiografie. Soms, bij twijfel, wordt ook voor de controle gebruik gemaakt van CT-scan.